وجود مبارك خاتم پیامبران، محمد مصطفی صل الله علیه و آله و سلم سزاوارترین فرد به ابراهیم است: «اِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَـذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ»،زیرا هرچه را ابراهیم نگریست، آن وجود مبارك نیز دید: «مَا كَذَبَ الْفُۆَادُ مَا رَأَى» و بدان چه ابراهیم با آن بینا شد، بدان بینا گردید: «مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى» و آن كسی را كه ابراهیم علیه السلام سرپرست و دوست گرفت، آن حضرت به سرپرستی و دوستی برگزید: «إِنَّ وَلِیِّـیَ اللّهُ الَّذِی نَزَّلَ الْكِتَابَ وَهُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحِینَ» و از آن‌چه ابراهیم بیزاری جست، آن حضرت تبری نمود: «أَنَّ اللّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِینَ وَرَسُولُهُ» و آن‌گاه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم نزدیك و نزدیك‌تر شد: «ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى* فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى» و چیزی قربانی كرد كه ابراهیم نكرده بود: آن حضرت كسی را به قربانگاه برد كه هم او از رسول خدا  صل الله علیه و آله و سلم بود و هم رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم از او و آن قربانی، وجود مبارك حسین بن علی علیه السلام بود كه مرگ و شهادت با عزّت و كرامت را بر طاعت فرومایگان مقدم شمرد، تا در نهایت به بهای ایمنی كعبه از سركشان فرومایه، سرمباركش از تن جدا گردید.

انسان از ابتدای خلقت تا زمانی که در این دنیا زندگی می کند مراحلی را طی می کند که هر مرحله ای اقتضائات خاص خود را دارد.

مرحله کودکی، نوجوانی و جوانی، میانسالی و پیری، هر یک بخشی از عمر انسان را در بر می گیرد. دوران جوانی اوج شادابی و نشاط انسان است یکی از اقتضائات این دوره ازدواج است که امری طبیعی و لازمه زندگی و بقاء نسل و جامعه بشری است. همه این امر را مهم، مقدس و ضروری دانسته اند، خصوصاً اسلام که به این امر سفارش اکید نموده و آن را برابر با تکمیل نیمی از دین معرفی کرده است. قطعاً کسانی که خود مروج و مبین و هادی جامعه اسلامی هستند به این امر بیشتر پای بند هستند. با این مقدمات این سۆال مطرح است که آیا امام زمان(عج) با توجه به غیبت طولانی و عمر طولانی که دارند آیا این امر مقدس را انجام داده اند؟ و آیا ایشان صاحب فرزند نیز هستند؟ و آیا آنان نیز همچون امام ناشناس و پنهان از مردم زندگی می کنند؟ و اگر چنین است کجا زندگی می‌کنند؟................

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب بروید...

روزگار غیبت، دوران ظلمت و محرومیت است برای تمام آن هایی که امام علیه السلام از آنان غائب است یا به سخن دیگر، اینان از او مهجورند.
اگر نیکو بنگریم و بیندیشیم و در برکات و آثار وجودی امام علیه السلام تأمل نمائیم، خواهیم دریافت که دوران غیبت چه دوران رنج بار و طاقت فرسایی است! خود امام عصر(ع) در دعای شریف افتتاح زبان شِکِوه به محضر خداوند می گشاید و از نکبت ها و سیه روزی ها و تیره بختی های مردمان آن عصر، شکایت می کند......

به ادامه مطلب مراجعه کنید...

معرفی امام به شیعیان

از آنجا که ولادت امام دوازدهم(عج) به صورت پنهانی انجام گرفت، بیم آن بود که شیعیان در شناخت آخرین حجت پروردگار به اشتباه و گمراهی گرفتار آیند. امام عسکری علیه السلام وظیفه داشت فرزند خود را به گروهی از بزرگان شیعه و افراد مورد اعتماد معرفی کند. آنان نیز خبر ولادت او را به دیگر پیروان اهل بیت علیهم السلام می رساندند تا ضمن معرفی آن بزرگوار، تهدیدی متوجه آخرین سفیر حق نگردد. محمد بن عثمان و چند تن دیگر از بزرگان شیعه نقل می کنند: چهل نفر از شیعیان نزد امام یازدهم گرد آمدیم. آن حضرت، فرزندش را به ما نشان داد و فرمود: «پس از من، این امام شما و جانشین من است. از او فرمان برید و بعد از من در دین خود پراکنده نشوید که هلاک خواهید شد و از امروز به بعد او را دیگر نخواهید دید

حهت مشاهده ادامه متن به ادامه مطلب بروید...