-
۱۳۹۵/۰۹/۲۸
-
ما در زمانی زندگی می کنیم که امام زمان مان در پرده غیبت به سر می برند و از کسب فیض حضور پدر معنوی خود محروم هستیم. به همین جهت یتیم محسوب می شویم و کسی که یتیم باشد به بلوغ معنوی نرسیده است. «حَدَّثَنَا أَبُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ الْعَسْكَرِیُّ ع قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ آبَائِهِ ع عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ: أَشَدُّ مِنْ یُتْمِ الْیَتِیمِ الَّذِی انْقَطَعَ عَنْ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ یُتْمُ یَتِیمٍ انْقَطَعَ عَنْ إِمَامِهِ وَ لَا یَقْدِرُ عَلَى الْوُصُولِ إِلَیْهِ» اسناد.....
از امام صادق (ع) روایت شده که آن حضرت (ع) فرمودند: «هر كس از شما كه به حال انتظار بر این امر از دنیا رود همانند كسى است كه در سراپرده خاص امام قائم (عج) باشد»....
در اين بين، نگرش شيعه به
پديده منجي‌گرايي از جهات عديده داراي ويژگي‌ها و برجستگي‌هاي مخصوص به خود
است. يكي از امتيازات دكترين منجي‌گرايي از نگاه شيعه، اعتقاد به حضور
كنوني منجي ميان مردم از يك‌سو و امكان دسترسي و برقراري ارتباط متقابل و
دو سويه با او ـ البته با احراز شرايط لازم ـ از سوي ديگر است. چه،
زرتشتيان يهوديان و ساير مسلمانان اگر چه چشم به راه منجي موعود دوخته‌اند،
با اين حال، بر اين باوراند كه اين منجي، هنوز چشم به جهان نگشوده و مقدّر
الهي چنين است كه در فرجام تاريخ، پا به كره خاكي گذارد. مسيحيان ـ با
توجه به اعتقاد به حيات كنوني عيسي عليه السلام ـ با شيعيان در باور به بقا
و حيات كنوني منجي هم‌صدا هستند؛ اما از آن جهت كه براي عيسي عليه السلام
در دوران انتظار، نقش چنداني قايل نبوده و راه هرگونه ارتباط دو سويه ميان
مسيحيان و مسيح را مسدود مي‌دانند، از دكترين شيعه در زمينه «منجي‌گرايي»
همچنان فاصله دارند.
