چون غزل آغاز گردید از برای وادقان
شعر من بگرفت زینت از ثنای وادقان
اهل آن باشند دائم سختکوش و مهربان
آفرین بر مردمان روستای وادقان
بوی ایثار و شهامت می دهد این سرزمین
بشنوی عطر شهادت از فضای وادقان
آرزوی جنت و فردوس را کی می کنی؟
گر کنی سیر و سفر در جای جای وادقان
کی شوی مشهور ساغر از برای شعر خود؟
چون شریف آن شاعر نام آشنای وادقان