-
۱۳۹۲/۰۴/۰۸
-

شعر،از کنج لبان تو چشیدن دارد
ماه، در قرنیه ی چشم تو دیدن داد
واژه ها رقص کنان تویِ سرم می چرخند
نقطه ی ثقل تویی، وزن روان سیری چند
وای اگر این غزل از حسّ تو لبریز شود
ریه هایم پُر از عطر گل گشنیز شود
همچو شق القمر اعجاز به پا خواهم کرد
موجی از عشق در آفاق رها خواهم کرد
....