دل، خانه ى محبت است و محبت سرشارترین طراوت بهار، خانه ى دلمان را لبریز کرده است. اى سبزترین! دریچه ى قلبمان یکسره به سوى آسمان انتظار مقدمت گشوده است و از پشت همین پنجره چشم به راه آمدنت نشسته ایم و اگر روزها بگذرد و عمرها سپرى شود، قلب هامان از یقین به آمدنت لبریز خواهد شد(1) ذره ذره ى قلبمان گواه است که مى آیى با عطر خوش حیات، تا به شمیم روح افزایت دل هاى مرده مان را زنده کنى.(2)