امام غایب و شیعیان منتظر

آن روز هم مثل همیشه ، کلاس درس امام صادق (علیه السلام ) شلوغ بود . با این که شاگردان امام همه از دانشمندان و علمای بزرگ بودند ، اما وقتی پای حرف های امام (علیه السلام ) می نشستند، سراپا گوش می شدند و چنان غرق بحث و درس می شدند که گذشت زمان را متوجه نمی شدند. امام (علیه السلام ) لحن صدایش را آهسته کرد و فرمود: « السلام علیکم و رحمة الله و برکاته ». این جمله به معنای تمام شدن درس آن روز بود. از این لحظه هر کس می توانست سۆالی را که دارد ، از امام (علیه السلام ) بپرسد . یکی از شاگردان امام از جایش بلند شد و با صدای بلند گفت : « ای فرزند رسول خدا! شنیده ام که یکی از فرزندان شما ، امام غایب است . او از نظر ها پنهان می شود و مردم نمی توانند او را ببینند ، آیا این درست است؟......

متن کامل در ادامه مطلب مشاهده کنید....