مرحوم کربلایی محمدعلی حسن زاده بعد از عمری کوشش و تلاش به دیار باقی شتافت و  تها خاطره چاوش خوانی او که با یک دست پرچم سبز رنگی  بدوش داشت و دست دیگرش را به گوشش می گرفت و با صدای قراء چاوشی می کرد در اذهان باقی مانده است. آن مرحوم علاوه بر کاسبی در هر محفل و مجلس که قدیمی تر در حسینیه و بعداً در مجلس برپا می گردید، به قرائت قرآن می پرداخت و در روزهای برداشتن نخل  در حالی که سوار بر اسبی بود، به نوحه خوانی  و مرثیه سرایی می پرداخت. علاوه بر این هر زائری که به زیارت خانه خدا و یا عتبات عالیات می رفت هم قبل از رفتن و هم بعد از آمدن از مکه‌، کربلا، سوریه و یا مشهد چاوشی می خواند. در اواخر عمر که از ناحیه پا رنج می برد و با عصا راه میرفت، تنها قادر بود پرچم سبز رنگ را به دوش بکشد و دیگر نمی توانست دست دیگرش را به گوشش بگیرد. خدا یش بیامرزد./

منبع:www.vadeghan.info