برخی تصور می کنند که دعا برای تعجیل فرج ابتدا نیازمند تزکیه نفس و کسب ظرفیت برای دعاست. این اشتباه بزرگی است و چه بسا از القائات و دسیسه های شیطان! شاید تا کسب ظرفیت مورد ادعا فرصت و موقیعت از دست برود و ظرفیتی هم کسب نشود, به علاوه دعا خود ابزار موثر برای یافتن ظرفیت و تطهیر نفس و تزکیه است. مگر اهل بیت (ع) مصداق آیه ی تطهیر نیستند؟ چه راهی برای تطهیر باطن و تزکیه ی نفس مطمئن تر از اتصال به آن خاندان پاک؟

شیطان از خدا درخواست کرد که: پروردگارا! پس مرا تا روزی که خلق مبعوث می شوند, مهلت ده! خداوند فرمود : تو تا وقت معین و معلوم از مهلت داده شدگانی!

امام محمد باقر(ع) در مورد مرگ شیطان در هنگام ظهور می فرمایند:« منظور از وقت معلوم در آیه ی شریفه, روز قیام قائم آل محمد است.هرگاه خداوند او را برانگیزد؛ ابلیس در مسجد کوفه می آید و در حالیکه بر زانوانش راه می رود و می گوید: ای وای از این روزگار! آنگاه موی بالای پیشانیش را می گیرندو او را گردن می زنند. آن هنگام روز وقت معلوم است که مدت او به پایان می رسد.»

این است که شیطان با تمام ترفندها و مکر و حیله ها و با کمک اعوان و انصارش از متمرکز شدن و توجهات مردم به ولی عصر ارواحنا فداه مانع می شود و هرچه در توان دارد برای به تعویق انداختن روز ظهور به کار می گیرد.

به فرموده امام حسن مجتبی (ع) دعا برای حضرت ولی عصر(عج) واجب کفایی نیست که با انجام دادن عده ای از گردن دیگران ساقط شود. بلکه مانند نمازهای پنجگانه است؛ بر هر مرد و زن بالغ واجب است برای ظهور امام زمان غایب دعا کنند.

وقتی به برخی گفته می شود که برای ظهور حضرت مهدی (عج) دعا کنید, می گویند هر وقت خدا بخواهد امام ظهور خواهند کرد. گروهی نیز با نا امیدی اظهار می کنند به این زودی ها امام نخواهند آمد.

آنچه از روایات به دست می آید ظاهرا این است که وقت ظهور امام زمان (عج) از امور بَدائیه است که امکان پیش و پس افتادنش هست و تشویق ائمه معصومین (ع) به دعا برای تسریع فرج بیانگر آن است که حصل فرج و فرا رسیدن ظهور دارای یک زمان تعیین شده و غیر قابل تغییر نیست. به عبارت دیگر می توان با دعا فرج را جلو انداخت.

باید به بَدا ایمان داشت و به اینکه خداوند سبحان هر روز در کاری است, هرچه را خواهد ثبت می کند و هرچه را بخواهد محو می کند و قضا و قدر مانع دعا نیستند. چون تغییر در لوح (محو و اثبات) ممکن است. گذشته از این خود دعا نیز از اسباب قضا و قدر است و امر به دعا نیز از همان است.

منبع:سایت ظهور