وای به حال ما اگر ...

امام زمان (عج) كلام آیت الله العظمی بهجت

آیا نباید توجه داشته باشیم كه ما رییسی داریم كه بر احوال ما ناظر است؟! وای بر حال ما اگر در كارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم! گناهان شخصی كه در خلوت انجام می‌گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، «الا بِتَوبةٍ مُناسبَةٍ لِلخال؛ مگر این كه بعد از آن، توبه‌ای مناسب حال انجام گیرد» عواقب گناهان اجتماعی كه موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و یا تحریم حلال وترك واجب و یا مصادرة اموال و هتك حرمت و قتل نفوس زكیّه و ریختن خون مسلمانان و حكم به ناحقّ و ... می‌شود، چه گونه خواهد بود؟

با وجود اعتقاد به داشتن رییسی كه «عین الله الناظره» (1) است، آیا می‌توانیم از نظر الهی فرار كنیم و یا خود را پنهان كنیم؟ و هر كاری را كه خواستیم انجام دهیم!؟ چه پاسخی خواهیم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او می‌گیریم و به نفع دشمنان به كار می‌گیریم، و آلت دست كفّار و اجانب می‌شویم و به آنان كمك می‌كنیم؟! چه قدر سخت است اگر برای ما این امر ملكه نشود كه در هر كاری كه می‌خواهیم اقدام كنیم و انجام دهیم، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب كنیم! البته رضایت و سخط او در هر امری معلوم است و ظاهراً منتهی به واضحات می‌شود و در غیر واضحات و موارد مشكوك، باید احتیاط كنیم.

در همین اواخر، اتّفاق افتاده كه شخصی در تقلید و تعیین مرجع شایسته، شك و تردید داشت. در خواب، چهرة شخص مورد نظر را به او معرفی كردند. به نجف رفت و پس از مدتی جستجو پیدا كرد او را. همچنین برای بعضی اتفاق افتاده كه در بقاء بر تقلید و یا عدول به حیّ، تردید داشته‌اند، و از قبر معصوم شنیده است كه «باقی باش». البته، هر كدام از این نقل‌ها، قابل تكذیب است، ولی از مجموع این قضایا، معلوم می‌شود كه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف متوجه و مراقب ما است و نمی‌توان گفت، از احوال ما مطلع نیست و ما هر كار و یا هرچه را خواستیم، می‌توانیم آزادانه انجام دهیم. (2)

پی نوشت ها :

 [1]. بحارالانوار، ج 26، ص 240، توحید صدوق، ص 167، معانی الاخبار، ص 16.

 [2]. امام زمان در كلام آیت الله بهجت، تقی امیدیان.