تا به حال دقت کرده اید که در لاجوردی بی کرانه ی آسمان، ماه، همچون چشم شب است؟ انگار، آسمان حتی شبها نیز، چشمی نگران برای مراقبت از زمینیان دارد. بی جهت نیست که راهنمای گمشدگان در شب، درخشش ماه است....

آیا مى توان گفت فرشتگان و جنّیان هم در انتظار بسر مى برند؟

متن مقاله را در ادامه مطلب بخوانید...

اهمیت پرسش ها و نه شبهه ها در باب امور دینی چنان است که سبب بسیاری از برداشت های ناصواب و شتاب زده از مسائل دینی می شود. از جمله این پرسش ها عدم ذکر شدن نام صاحب الزمان(علیه السلام) در قرآن است. اساسا چرا اگر ایشان بر حق هستند، نامشان در قرآن به صورت صریح و آشکار ذکر نشده است؟ آیا می توان به این پرسش، پاسخی قانع کننده داد؟ در روایات شیعه و سنى [المیزان، ج 12، ص 325.] آمده است که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمود: مَنْ ماتَ و لَمْ یَعرِف امامَ زمانِه ماتَ مِیتَةً جاهِلیّةً؛ [وسائل الشیعة، ج 27، ص 196، ح 33580] هر کسى بمیرد در حالى که امام زمان خویش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.

متن کامل در ادامه مطلب بخوانید...

قرآن می‌فرماید: «أَنَّ الْأَرْضَ» به درستی كه زمین «یَرِثُها» وارثش می‌شوند، چه كسانی؟ «عِبادِیَ» بندگان من، نه هر بنده‌ای «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» (انبیاء/105) باید صلاحیت داشته باشد. آینده‌ی جهان با مردان خداست.

آیه‌ی دیگر «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقین‏» (اعراف/128)، «وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‏» (طه/132)، تا حالا تحقیقاً همینطور بوده. بالاخره یزیدی‌ها محو شدند. حسین ماند. آثار یزید و ابن زیاد محو شد، خطبه‌های زینب كبری ماند. شاه محو شد، صدام محو شد، امام خمینی ماند. ابوجهل‌ها، ابوسفیان‌ها محو شدند، پیغمبر ماند. همیشه اینطور بوده است.

متن کامل در ادامه مطلب بخوانید...